امام علی (ع) می فرمایند سزاوار است که انسان عاقل مراقبت نماید از سرمستی ثروت و قدرت و علم وستایش دیگران وجوانی, چه آنکه هرکدام از اینها را وزش هایی خباثت آلود است که عقل را از بین برده و متانت را به کنارمیگذارد.

ثروت و قدرت و علم وستایش و جوانی ,همگی موهبات بشرند, که بواسطه هرکدامشان امتیازی برای او به ارمغان می آورند.

نکته آنکه در تعالیم دینی به کسب و حفظ و قدر شناسی هرکدامشان توصیه شده و اساسامایه امتیاز آدمی هستند, اما از آنجا که بشر در ورطه عمل دچار تندی و کندی است, او را از گرفتاری در حاشیه های امتیازاتش بر حذر داشته اند.

امام مهربان فرمود عاقل , نه حتی فقط مومن, یعنی زیبنده انسان در جهت کمال ,مراقبت از گرفتاری در هر دامی است. این نشان از این است که موهبات زیبنده بشری هم می تواند سد کمال شود و بازدارنده او.

لذا ثروتمندان, قدرتمندان,عالمان,ستایش شدگان , جوانان, هشیار باشید که سرمستی و مدهوشی گذراست, آنچه که می ماند ندای آسمان در درون فطرت هاست. هشیار باشید